Geri: kriz atçılık sektörünü nasıl etkiler?

[cosmic]

ewet kesinlikle çok doğru söylemiş ender.Buarada bnm yaşlıdan kastım zaten taya göre daha yaşlı anlamında demek istedim gülsüm yani 9-10 yaşlarında bi at senin için uygn daha olur. Bi de şu mewzu war bu at mewzusunda atının bi hocası olmicak mı o da ekstra bi ücret.sonuçta her gün gidemezsen çalışması için.onu da geçtim enderin dediği gbi gerilememesi için daha profesyonel bi binici tarafından çalştırılması gerekebilir..

[gulsum]

Gülsüm, pansiyon ucretinin neredeyse olmamasi süper bir teklif. Ama öte yandan nalbant ve veteriner masraflarini da hesaba kat. Umulan herseyin yolunda gitmesidir ancak bazen bir saglik sorunu ilave tedavi ve ilac masraflari gerektirecektir. Bir kere at sahibi oldugunda tüm bu mali yukumlulukleri kabullenmis oluyorsun.
Yasli at olayinda onemli noktalardan birisi atin cok yasli olmasi durumunda binilebilecek yas sinirinin cabuk dolmasi ve ondan sonrasinda elinde binemedigin ama bakimindan sorumlu oldugun bir at kalmasi. Bana gore 12-13 yaslarinda egitimli bir at seni daha fazla mutlu edebilir. Hem yaklasik 10 yil falan sorunsuz ata binersin hem de egitimi ve tecrubesi sayesinde seni fazla uzmez.
Dikkate alman gereken diger bir nokta da su: Iyi egitimli bir at aldiginda senin de egitiminin belli bir seviyede olmasi lazim. Yoksa devamli acemi bir binicinin bindigi bir atin egitimi zamanla gerileyebilir daha dogrusu yardimlara duyarsizlik gibi sorunlar cikabilir. Ideal olan egitimini belli bir seviyeye getirip sonra egitimli bir at alip onunla bir butun olmak. Bunu icin at alimini ertelemek ve ona ayircagin para ve zamani derslere aktarip dersleri yogunlastirmak daha iyi olabilir. Binicilik tecrüben arttikca at satin almak konusundaki seceneklerin de artacaktir.

Çok teşekkür ederim tavsiye için, baya fikir verdin ve çok iyi oldu. Acele etmenin gereği yok o zaman. Bu durumda kendimi daha çok eğitmem lazım. Tekrar hepinize teşekkür ederim ender, cosmic, seyis!!! Bu forumu seviyorum ya!

[Admin]

Arkadaşlar burada böyle güzel hararetli konuşmalar ve güzel bilgilendirmeler görünce her gün çok daha mutlu oluyorum. Gülsüm'e bir küçük yardım da benden. Fiyatlar hakkında fikir vermesi açısından:

14-15 el cidago boyunda ortalama bir ufak atın yiyeceği besin miktarı 10-11 kilo/ günde. Bu besini %lere ayıracaksın. mesela yarış koşmayan, arada sırada binilen bir at için %95-%100 kaba yem, yani çayır otu, yonca v.b. kullanılması gerekir.
1 ot balyasının fiyatı 4-8 TL civarıdır ve bu balyaların tanesi 15-25 kg arası tartılır.
Yuvarlak ve ortalama bir şekilde düşündüğümüzde bir ata 20kg lık 6 TL lik bir balya, ufak yerli atının boyu posu ve ihtiyaçlarına göre 2-3 gün gider. Ayda atının basit şekilde beslenmesi 80-90tl. Bunun üzerine günde 20 litre su içecektir. çalıştığında ve sıcak havalarda da bu artacaktır. Ayda bir ya da iki ayda bir nalbantın gelmesi gerekir. genelde bunun ücreti 100-150 TL arasıdır. ama eyer atın öyle çok fazla taşlık yerde binilen ve her gün çalışan bir at değilse "tuvalet" denilen, sırf kesim yaptırıp nalsız da bakabilirsin.yurdışında nalsız, doğal ayak bakımı çok moda olmuş durumda. pek çoğu naldan daha sağlıklı olduğunu bile iddia ediyor. Bu nal masrafı da at saihibne aittir. Geri kalan veteriner masrafları vesaire de her zaman at sahibine aittir. Siz yokken atın çalıştırılması için de binici, çalıştırıcı v.b. birilerine para vermelisiniz. bazı kulüplerde sahibi bahşiş vermedi diye at döven seyisler olduğunu da duydum.

O zaman insanın aklında bir soru işareti beliriyor.
Bir atın, at sahibine düşmeyen kısmı olan beslenme ve kalacak yer giderlerini atlı spor kulübü taş çatlasa 150 TL ye hallediyorsa, neden bu kulüplerde adamlar sizden golden üyelik + 700 TL alıyorlar????
Bir de üzerine nal ve veteriner masrafını size ödetiyorlar?????

1. Söğüşlenmek
2. Seyis maaşı ve SSK giderleri...

Gülsüm o kadar o kadar o kadar şanslısın ki... hiç düşünme ve ufakça bir eğitimli yerli atı alıp atçılık dünyasına adımını at derim.

[m. turgut yarga]

nil hanım sadece kaba yem yetiyormu. kesif yem ihtiyacı konusunda pek bahsetmemişsiniz. benim bu konuda imkanım çok fazla zaten sivasta hali hazırda bir büyükbaş hayvan çiftliğimiz var. holstein cinsi inek yetiştiriyoruz. 1000 1500 dekar kadar arazide yem bitkileri ve kaba yem yetiştiriyoruz. yem sıkıntım olacağını pek sanmam zaten arpa yulaf çavdar tiritikal yonca mısırayçekirdeği üretimimiz var.ilk kurduğumuzda çiftlikte kaç at olmalı .yaşları cinsleri neler olmalı. nasıl bir barınakları olmalı .vs bu konularda bana fikir verirseniz çok memnun olurum. saygılar

[emininsel]

Ne yazık ki krizden kötü bir biçimde etkilenilmiş olduğunu görüyorum. Satılığa çıkan at çiftlikleri, satılık atlardaki fiyatların düşmesi ve sayısının artması bunun ispatıdır. Tabi bunda zengin sporu olan binicilik sporunun yurtdışında B sınıfı bile yapabilirken türkiye'de A+ larda olmasıdır. Eline biraz para geçenler buna başlarken kriz dönemlerinde ne yazık ki sporu bırakmak zorunda kalıyorlar. Böylelikle gerçek sporcuların yetişmesi zor oluyor.

Ayrıca buna Türkiye'de satılan at ve atların malzemelerinin fiyatıda önemli problem teşkil ediyor. En basit örnekle yurtdışından 350-400€ aldığımız kaliteli malzemeleri burada 900€ gibi fiyata bulunca insan ağlayacağını mı güleceğini mi şaşırıyor.(Elbette ucuz malzeme-ama kalitesiz- Türkiye'de de yok değil ama bunlar kötünün kötüsü düzenli idman yapan birinde kısa dönemlerde dağılıp giden şeylerdir.)Bu sebeptendir ki sitede de gördüğünüz gibi binicilik malzemeleri satan yerler artmaktadır. Keza gayet karlı bir iştir. Ama her yerde düşünce aynıdır. %100 kar etmem de %90 ederim ben satarım. Kimse binicilik için çabalamamakta..

Ayrıca haddim olmayarak cevaben şunu belirtmek isterim;

O zaman insanın aklında bir soru işareti beliriyor.
Bir atın, at sahibine düşmeyen kısmı olan beslenme ve kalacak yer giderlerini atlı spor kulübü taş çatlasa 150 TL ye hallediyorsa, neden bu kulüplerde adamlar sizden golden üyelik + 700 TL alıyorlar????
Bir de üzerine nal ve veteriner masrafını size ödetiyorlar?????

İstanbul gibi yerde sağlıklı binicilikte kullanılan bir atın aylık bakımı ortalama 150-tl'ye getirin at bakımında Türkiye'nin en iyisi olursunuz. Normal ederi bunun 3-4 katına gelmektedir. Veteriner ve nalbant hariç.


Bir ekleme daha yapmak isterim;
@ Turgut Yarga beyefendi haddim olmayarak söylemek isterim ki sadece konkur atı yetiştirme ve/veya kulüp kurma şeklinde bir yatırım yapmak istiyorsanız ve bunu hobi değilde para kazanmak için yapmak istiyorsanız ne yazık ki para kazanmak zor. Fakat jokey atçılığı ne yazık ki daha çok ilgi çektiği için para kazanma ihtimalini yükseltiyor. Sonuç olarak Türkiye'de bu işi yapmak isteyen para kazanmak için yapmamalı kaybetmeyi göze almalı..

[at evi]

Arkadaşlar,
Biz uzun yıllardır sektörde hem malzeme satıcısı hem de kulüp işletmecisi olduk. Malzeme satışları hiçbir zaman bitirecek noktasına gelmedi. Evet etkiledi ama yola devam ettik. Bunun sebebi de alım gücü yüksek segmentin bu sporla ilgilenmesidir. Alt alım gücü gurubu yok olmuştur ama diğerleri devam ediyor.
At fiyatları gerilemiştir, çünkü insanlar paraları olsa da bekle-gör durumundalar.
Kulüplere gelince; maalesef izliyorum ki; büyük bir çoğunluk günü kazanma va tek amaç-para derdinde. Doğru işletme mantığından yoksun bu kulüpler maalesef geç gelişim gösteriyorlar, bu da altyapısı geç gelişen sektörümüzün geç gelişmesine sebep oluyor.
Saygılarımla,

[AKINCI]

Selam arkadaslar. Araniza yeni katildim. Almanya`da yasiyorum ve nasip olursa önümüzdeki yillarda kendi ülkemde, kendi ülkemin at cinslerinin islahi ve cogaltilmasi icin bir ciftlik kurmak istiyorum. Türk insani yüzyillarca atiyla bir bütün olmus ve bütün basarilarinda ati da yaninda olmustur. Bugün ülkemizde atcilik neredeyse dibe vurmus. Oysa atalarimiz at murattir, at besleyenin her muradi gerceklesir demistir. Türkiyenin geldigi noktaysa ya tamamen para icin yetistiriliyor atlar ya da anadoluda cok kisitli imkanlarla sahsi olarak birseyler yapilmaya calisiliyor. Bizim gibi cok köklü at kültürü olan bir millet, bugün almanyayla kiyasladigimda utaniyorum gercekten. Burada ulusal at cinslerinin islahi ve cogaltilmasi icin cok ciddi calismalar yapiyorlar. Bizim insanimiz neden bu kadar endüstrilesme meraklisi anlamiyorum. Avrupa yeterince ileride bu konuda, biz neden kendi yolumuzu cizmiyoruz. Mesela hayvancilik, tarim ve atcilik dalinda neden dünya siralamasinda ilk siralara yerlesmiyoruz. Görüyoruz iste bir kriz geldi o kadar güclü endüstrisi olan ülkeler ne hallere düstü. Böyle krizlerde insanlar araba almaktan, makine almaktan vazgecebilirler ama yiyecek almaktan vazgecemezler. Neden Türk atlari deyince hic kimse tanimiyor buralarda. Neden bizim atcilik ile ilgili bir devlet politikamiz yok. Neden cocuklara at sevgisi asilanmiyor kücük yasta. Burda insanlar cocuklarina kücük cins yada pony denilen cins atlardan alip kücük yastan itibaran binicilige alistiriyorlar. Binicilik okullari cok cazip fiyatlara at binme ve kurs imkani sunuyor. Kapsamli bir mera programlari var ve at sahipleri cüz`i miktarlara mera kiralayip yem masraflarini kisabiliyorlar. Yazacak, elestirecek o kadar cok sey varki biraz karistirmis olabilirim kusuruma bakmayin. Elbette yapilan iyi islerde vardir ülkemizde ama internetten bir arama yaptigimda en basitinden, atcilik ile ilgili o kadar kisitli bilgi var ki.

Yukarida da belirttigim gibi ben bu isle ciddi olarak ilgileniyorum. Türkiye`de devletin bu is icin yaptigi herhangi bir yardim, tesvik vs. var mi acaba? Yada yabanci fonlardan bir yardim almak söz konusu mu?