Atlarla anılarımız

[Admin]

Haydi yazın, binicilik bir yaşam tarzıdır, anısı olmayan atçı yoktur!

[dominate]

Binicilikte daha ilk yıllarım ve tecrübesizlik zamanım.Birgün iki aradaş belgred ormanlarına zekeriya köy tarafından gitmek üzere yola çıktık ve toprak stabilize bir yolu kullandık.Ormana 3-4 km mesafedeyiz ve yan yana arkadaşla dörtla başladık.Atları altımızda topladık ve paşa dörtnalı tabir edilen hızda güzel bir dörtnalla ilerliyoruz.Bu arada o yoldan çok nadiren araç geçmesine rağmen arkamızdan bir jeep yavaş yavaş geldi ve yanaştı.Biz jeep geçsin diye dörtnalları bozmadan yolun iki kenarına geçtik.araba ortamızda biz kenarlarda hala dörtnalda gidiyoruz.Aracı arka koltuğunda bir çocukta annesiyle birlikte bizi seyrediyorlar.Tam bu sırada küçük çalılıkların arasından büyük bir hışırtı ile iki köpek çıktı.Bendeki aşırı heycanlı bi kısraktı.Bu gürültü ve köpeklerin biranda havlayarak yola çıkmalarıyla benim at korkudan gemi azıya aldı ve yardırmaya başladı.Biz atla hücum dörtnala başladık ve at kontrelden çıktı.Tabi benim at bir anda fırlayınca arkadaşın atta kontrolden çıktı ve biz yarışmaya başladık .Biz hızlandıkça aramızdaki jeepte beni geçemezsiniz diyerek oda hızlandı ve 2 at bir jeep kıyasıya bir yarışa tutulduk.yaklaşık1,5 km yarıştıktan sonra jeep çok hızlanarak bizi geçti ve ilerde durdu.Bizdejeepden istifade atları durdurabidik.Durduğumuzda adam jeepten indi ya çocuklar ne süper ata biniyorsunuz vallahi özendim dedi ama gerçekte at bizi kaçırmıştı.Tabi biz bozuntuya vermedik ama durduğumuzda bacaklarımın zangır zangır titrediğini hiç unutmuyorum.Sonraları alıştık atları biz yarıştırır olduk ama acemilikte korku vardı.

[vetgokce]

2002 yılında okulumuza (Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi) 6 yaşlı bir ingiliz gelmişti. Kısa süre sonra mizacının bozuk olması ve tüm kardeşlerinin de aynı yapıda olması kimsenin onunla ilgilenmek istememesine neden oldu.

Bir hafta sonu atent pansumanı için okula gitmiştim ve yalnızdım. Ard ayaklarında bulunan pansumanı değiştirdikten sonra art. genu (diz eklemi) bölgesini muayene ediyordum ki olanlar oldu.

Bu işlemleri yaparken en önemli unsur olan güvenliği pas geçmiş daha doğrusu acele edip zapt-ı raptı pek sağlama almamıştım. Kış soğuğunda mont ve kazağın üzerinden geçen dişlerin izlerini hala sırtımda gururla taşıyorum.

[seyis]

bir kaç ay önce pendik/kaynarca'da ispar marketinin açılışı vardı.dikkat çekmek için bir fayton getirmişlerdi.evet gerçekten bir fayton.fayton etraftan çoluk çocuğu peşine takıp getiriyor,marketten elleri dolu çıkanları da evlerine kadar bırakıyordu.bir gün yine o marketin önünden geçerken inanılması güç bir şeyle karşılaştım. dikkat çekmek için yüksek sesle müzik yayını yapılıyordu.inanılmaz olan şuydu: marketin önünde bekleyen faytona koşulu atlardan kır olanı , müziğin etkisiyle olduğuna süphe götürmeyecek şekilde yerinde sayıyordu.youtube'ta seyrettiğim dresaj ve at dansı gösterilerindeki hareketlere benziyordu yaptıkları çok hoşuma gitti.ama biraz üzüldüm de.ne yetenekler harcanıyor.bu at ve fayton büyük ihtimalle adalardan birinden getirilmişti.istanbul'da başka yerde fayton yoktur çünkü.dresaja bu kadar meyilli bir at bütün ömrünü araba çekerek geçirecek. ne yazık!bu sitede bir yerde okuduğum gibi her atın farklı alanlarda yeteneği var.örneğin bu danseden atın yanındaki yağız at müzikten hiç etkilenmemişti yanındaki arkadaşı coşarken.bir gün bir çiftliğim olursa mutlaka o kır atı bulup almaya karar vermiştim o gün.harcanmasına gönlüm razı olmadı.tabii o zamana kadar ölmezse.yaşı kaçtı bilmiyorum.

[seyis]

ha bu arada dominate'in anısı da çok hoştu doğrusu:P

[seyis]

bu atı patronu adına satın alan adam için unutulmaz bir anı olacak.tabii eğer yaşarsa.çünkü patronu SOPRANOgillerden (the sopranos). bu hafta cnbc-e'de finali vardı. son sahnede çalan şarkı da çok güzeldi. www.metacafe.com/watch/234494/dressage_horse/

[Admin]

Ben de yazayım bir tane uzun uzun.... Bu tam masal gibi...

Lise hazırlık sınıfındayım, kurban bayramında babamla Berke Ranch'a tatile gitmiştik. hayatımın en güzel tatiliydi, bir süre sonra müşteri olmaktan çıkıp çalışan haline gelmiştim. İşini güzel yanı, o dönemde bir kaç tane at binmeyi bilen kişi de kafa dinlemek için gelmişti, ben de onlarla takılıyordum.

Bir gün hep beraber "sadece bilenlerle arazi" yapmaya karar verdik ve en güzel atları seçip, 8 kişi yola çıktık. Bizim arazimiz öyle kolaycacık bitenlerden olmayacaktık, kafaya koyduk, gidebildiğimiz kadar gidecektik.

Yol boyunca çok nadiren adeta gittik, çoğu zaman süratli ve dörtnal yaptık. Devrilmiş ağaç kütüklerinin üzerinden atladık. Sonra bir kapı bulduk. "Hadi bu kapıyı açıp, devamındaki yola dalalım" dedik. Yolun nereye gittiğini bilmiyoruz bu arada...

Neyse, birimiz attan inip kapıyı zar zor açtı ve atına geri döndü. İçeri daldık. Öyle bir toprak yoldayız ki, yan tarafımız orman, öbür yanımız da dik ve dikenli çalılarla dolu bir yamaç.

Bizim atlar aniden kulakları dikip irkildi ve duruverdi. En öndeki at geri geri gitmeye başladı. Biz kesin köpek falan vardır diye düşünürken, bir de ne görelim, 4-5 tane yılkı atı, haldır haldır üzerimize geliyor!!!! Bizimkilerin de ikisi aygır, birisi benim bindiğim:) Yılkılardan biri kulaklarını kısıp dişlerini gıcırdatarak benimkine saldırdı! Benimkinin de (serde erkeklik var herhalde) sinirleri bozuldu, şahlandı, yılkının üzerine! Yanımdaki adamın aygırı da kavgaya karıştı, biz itiş kakış, bacaklarımız arada sıkışmış, herkes bağırıyor "Nil innn! Niil!!" diye. Kendimi attan aşağı atıverdiğimde gördüm ki, bizimkiler atlarıyla yolun kenarında kepçeyle açılmış bir oyuğa mağara misali sığınmışlar bekliyorlar.
"Koşuuunnn!!! Siz önden gidin, bizim atlar sizi takip ederler" diye bağırdım. Onlar önden gidince bizimkiler de sürüden ayrılmamak için o gidenleri takip ettiler. Biz de iki kişi yaya olarak atlarımızın peşinden koşuyoruz:)
Neyse kapıya geldik, atlarımıza bindik, kapıyı kapatıp hemen kaçıcaz. Arkamızı bir döndük, yılkılar yine peşimizde!!! Benim at havaya iki çifte savurdu kendi çapında, sonra hemen kaçıp kapıyı kapadık....

Dönüşe geçmemiz gerektiğine karar verdik ve olayın şokunu atlatır atlatmaz "Bu macerayı hayatımız boyunca anlatır dururuz artık" deyip gülmeye başladık. Atlar dönüş yoluna geçtiğimizde terden bembeyaz olmuştu.

Bir de üzerine yağmur başladı... Akşam dönünce üzerimizi değiştirip bütün diğer oteldekilere salonda olanları anlattık... Çok keyifliydi...

[seyis]

türkiye'de ylkı atı olmasına çok şaşaırdım.özellikle de büyük şehirlere yakın bir yerde.yol kesip haraç mı topluyorlar vay haydutlar vay! sizin çiftlik onları yakalayıp ehlileştiremez miydi? güzel miydiler bari?

[Admin]

Arkadaşım yılkı atı vahşi at demek değildir zaten:) O atların hepsinin sahibi var. Yazın çalıştırlan atlar köylülerce kışın bakım masrafından kaçmak için ormana salınır. Bu atlar ormanda birbirini bulup sürü halinde gezerler:)

[seyis]

ben yılkı atı deyişiyle kastedilenin amerika'daki mastengler gibi ,sahipsiz atlar olduğunu sanıyordum. at sahiplerinin atlarını sonra geri almak üzere doğaya salabilcekleri hiç aklıma gelmemişti.

[Admin]

Valla işte böyle bişey var... Adam masraftan kaçınmak için salıyo. Nasıl olsa ormanda ot bol niye baksın ki adam köyde olunca dimi:)

[tulbar]

ve hala Türkiye'de bir çok yerde yılkı atları var. Seyis sen videoları izlemeyi seviyorsun anladığım kadarıyla. geçen yıl, sanırım NTV'de bunlarla ilgili bir program yayınlanmıştı. hafızam beni yanıltmıyorsa, sanırım bunlar Yılkı bile değil vahşileşmiş evcil atlardı, kapadokya civarında. yakalayıp satıyorlardı. Daha şaşırtıcı olanı ise, sürüde 100'ün üstünde at vardı

[Admin]

aaa evet bak, bir tane kadın kapadokyadaki sonradan vahşi olmuş yılkıların yakalanmasına karşı çıkıyordu, köşe yazısında falan filan anımsadım ben de...

[tulbar]

Ankara'ya en yakın bildiğim Bala'da yılkı atı sürüleri olurdu. Konya yoluna kadar inerlerdi zaman zaman, bir kaç yıl öncesine kadar

[MtKrc]

inş halen oralardadırlar ama zannetmiyorum ki rahat bıraksınlar..